Een ghillie suit is een pak dat qua kleur camouflerend werkt, maar waarvan ook de gehele oppervlakte dusdanig is geconstrueerd, dat middels een driedimensionale structuur je silhouet verhuld wordt. Vaak is een ghillie suit samengesteld als een jas en broek, met aan de buitenkant een net waaraan repen stof zijn bevestigd of draden touw. Alles in camouflerende, natuurlijke kleuren.
Door de toevoeging van die repen en/of draden, krijgt de ghillie suit een vormverhullende, grillige oppervlaktestructuur. Hierdoor ben je als mens totaal onherkenbaar en kun je compleet opgaan in de omgeving. Een ghillie suit staat ook wel bekend als draadjespak en we hebben zelfs de term monsterpak al voorbij horen komen…
Met overtuiging: ‘…wees de struik…’ Maar serieus, een ghillie suit kun je op veel verschillende manieren dragen. Bij koud en nat weer kun je een overmaat ghillie suit over je warme en waterdichte kleding dragen, maar omdat een ghillie suit van zichzelf al behoorlijk warm kan zijn, is het raadzaam je onderkleding hierop aan te passen.
Het voordeel van de netstructuur op de ghillie suit is dat het pak perfect aan te passen is aan elke situatie. Je kunt er natuurlijke materialen als riet doorheen vlechten, gras of twijgjes met bladeren. Wie er echt voor wil gaan, kan er ook nog mee door de modder rollen. Vlecht er jute doorheen, klimop, alles wat ervoor zorgt dat je opgaat in de omgeving is goed. Logischerwijs vind je de beste materialen daarvoor in de omgeving zelf.
Een ghillie suit wordt gebruikt bij de jacht en in de airsoftsport. Zelfs in de natuurfotografie worden ghillie suits gebruikt. Bij jacht kan een ghillie suit je goede diensten bewijzen. Je kunt je voorstellen dat je in dicht gebladerte compleet in de omgeving op kunt gaan, zonder daarvoor eerst een camouflagescherm op te hoeven zetten. Een ghillie suit maakt je mobieler. Natuurlijk zul je stiller moeten zitten dan achter een scherm, maar tegelijkertijd ben je vrijer om je positie te kunnen aanpassen.
Zelfs op vlak grasland kun je in een ghillie suit onherkenbaar blijven, bijvoorbeeld door tijdens de ganzenjacht aan een slootkant te liggen. Een bult natuurlijk ogend materiaal werkt beduidend minder alarmerend dan een menselijke gestalte. Dit gaat ook zeer zeker op bij kraaien.
In de airsoft wordt een ghillie suit vaak gebruikt door de spelers die als sniper (sluipschutter) in het speelveld fungeren. Goed verhuld en daarmee onzichtbaar voor de tegenspeler, kunnen zij urenlang ongezien in positie blijven. Net als bij de jager, of een militaire sluipschutter, is het zaak om daarbij zo bewegingloos mogelijk te blijven.
Waar je een ghillie suit ook voor gebruikt, wees je ervan bewust dat je profiel zo klein mogelijk moet zijn. Blijf dus laag bij de grond en als je moet bewegen, doe dat langzaam. De functie van een ghillie suit is niet dat je jezelf -zoals we gekscherend begonnen- als een struik verkleedt, maar dat je zo goed mogelijk opgaat in het landschap. Daarbij is de voornaamste functie dat je silhouet verhuld wordt tot een onbestemde en dus ongevaarlijke, niet alarmerende vorm.
Zoek je op internet op deze vraag, dan kom je de wildste verhalen tegen. Van jagers die hun ghillie suit nooit wassen vanwege de natuurlijke patina en de natuurlijke geur, tot scherpschutters die vertellen dat ze hun behoefte in hun ghillie suit moesten doen.
Feit is dat een vlek op je ghillie suit eerder een aanwinst is dan een smet. Uitwassen zou dus geen esthetische overweging moeten zijn, maar puur een hygiënische. Vanwege het driedimensionale oppervlak raden we wassen in een wasmachine niet aan en zouden we het lekker simpel bij een handwas in warm water houden. Jagers kunnen daarbij eventueel een speciaal wasmiddel gebruiken dat geurloos is en een UV-absorberende laag vormt. Een gewoon wasmiddel heeft namelijk juist UV-versterkers waardoor zelfs de beste schutkleuren geen nut meer hebben voor dieren die in het UV-spectrum kunnen zien. Airsofters hebben dit zicht logischerwijs niet, waardoor wat zeep of een gewoon wasmiddel volstaat.
Mocht je het uitwassen laten voor wat het is, bedenk dan wel dat het veelal organische materialen zijn die in je ghillie suit zijn blijven hangen of die je er bewust ingestoken hebt. Als ze droog zijn is het geen probleem, op een spoor van verkruimelde bladeren achter je aan bij het volgende gebruik natuurlijk. Natte organische materialen kunnen gaan rotten, dus wil je die behouden, zorg dan dat je ghillie suit in een droge ruimte hangt en dat je ‘m bijvoorbeeld niet opvouwt en in een tas stopt.
Hoe verder terug in de geschiedenis, hoe moeilijker de oorsprong van iets te achterhalen valt. Maar vaststaat dat de oorsprong van de ghillie suit in Schotland ligt. De naam ghillie zou afkomstig zijn van Ghillie Dhu, een Schots mythisch wezen. Een nimf of halfgod die gebonden is aan een bepaalde plek in het bos. Het wezen is bedekt met mos en bladeren en beschermt het bos en alles wat erin leeft. Een andere uitleg -die ook afkomstig is uit het Gallisch Schots- is dat ghillie een Engelse verbastering is van gille. Een gille is een hulp bij de jacht, zoals een drijver.
Wat de oorsprong van de naam ook moge zijn, alles wijst erop dat de ghillie suit in ruige natuur van de Schotse Hooglanden tot ontwikkeling is gekomen. Het waren de Lovat Scouts die in de Tweede Boeroorlog die als eerste militaire unit gebruikmaakten van ghillie suits. De unit bestond aanvankelijk uit medewerkers van landgoederen in de Schotse Hooglanden, zoals jachtopzieners en jagers. In 1916 werden de Lovat Scouts de eerste scherpschuttersunit van het Britse leger.